chleb mój powszedni
pościel oddycha w twarz
dezynfekcją
deszcz pada kolejny dzień
dziobie parapet
rozmazuje dzieci
które widzi tylko pani Jola

przenikliwe krzyki kruszą w palcach ciszę jem chleb z marmoladą
przegryzam tabletkami
pielęgniarka oddziela nas na martwe i mniej martwe
naznacza drzwi jak na Trzech Króli

z rozprutej głowy tylko jedna myśl jak mogłeś do tego dopuścić

Joanna Witczak (ur. 1994) – mieszka w Poznaniu. Autorka dramatów teatralnych dla dzieci, czasami popełnia wiersze. Pracuje z dziećmi. Miłośniczka kotów. Amatorsko zajmuje się fotografią analogową. Można ją znaleźć na Instagramie na koncie @joannawitczak13.