nie wierzę

nie wierzę w sens
rozwijania procesów
zwiększania produkcji
ani całego greenwashingu

okej według najnowszego badania
jesteśmy coraz bardziej wierni
markom z sektora retail
tylko jak uwierzyć
że cokolwiek to znaczy

kruche te systemy
nie będą trwać wiecznie
jak jakieś
stworzone ludzką ręką królestwo
niebieskie

aż nie chce się wierzyć
jak jasny bywa blask płomieni
spowijających nasz własny dom

Nowe prozy

Jakie będą nowe prozy
wobec tak
nowoczesnych losów
odsączone będą kruche
w zagubieniu w pośredniości
połowicznie pewne
nowe prozy będą mówić przedstawiać
należycie nieśmiało z adekwatną uległością
chyląc czoła zbierając brud
będą dalej historiami
ale czego

będą musiały poradzić sobie z napływem natłokiem
zmiennych trendów ciągłych nowości
uboczne odmienne
niby bezdomny opluty przez
analityków z Wall Street

czym będą nowe prozy bez
prawa odnowy
utkane z nicości
oduczone myśli niezdolne
cudownie neutralne zimne jak kosmos

doznamy dzięki nim znowu nicości i nicości
bez wytchnienia
niemalże
bez wyboru

Krzysztof Kwintkiewicz (ur. 1995) – absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, autor prozy i poezji, laureat konkursów poetyckich. Jest miłośnikiem amerykańskiego postmodernizmu i polskiej awangardy, na co dzień pracuje jako specjalista od komunikacji, w wolnym czasie walczy o prawa drzew i krzewów. Mieszka w Warszawie.