.O.łac.oxygenium. / Mira Król

I.
jeśli  
         się
                   nie
         śni
                          wolałabym inaczej

nie waż
             się
                                mnie
odprysk
               tego czym jestem
                                albo czym
                                                 gram
się
                     za dnia
prze-                                                      o-                                                                            przy-  
                                                                bie
                                              g
                                                RAM
                                                         różowe mięsko
pink panther
random- access memory            
                                  wije gniazdo w białku twego oka                                
                                                  zadra
igła wbita w mięso twojej kory
                                                 podpałka
                                                                              i                           skrzenie masy ulegającej                      zapłonowi wskutek tarcia
wystarczy tylko mocno zacisnąć powieki
jakbyś chciał wycisnąć z oczu obrazy
                                                                                    szkiełko po szkiełku
                  łko                             łku  
                      łka-
                            ć ć ć

                                          my  
                        trzymamy się zbyt blisko ognia                                                                                            
                                                 igranie mamy zapisane w DNA
                                                                             ewolucyjnie rozwinięty mechanizm nawigacji
                                                                           światłem

II.
o
                                     świcie
                                                      zapominam
tlen

                          gwałcę
                                              się
i  spuszczam
                                                                                                                            w muszli
snu

                                powiedziała
złotowłosa leżąc w łóżku taty misia
                                           pierdolona księżniczka
z kompleksem
                                      elektry
                          tu trzymam swoje światło
                                                         dodała
odsłaniając równolegle biegnące linie
                                                                                       wyprostowane na gorąco kręgosłupy
pokryte rdzą tory
                                                          rozsiane na powierzchni skóry
                   groble
                                                                                                                 korytarze
                                                                                                                               życia?
gdzieś tu płynie jeszcze jakaś rzeka
tylko
        jeśli
                 się
                        nie
                 śni

Mira Król – urodzona w 1987 roku, w dniu jej czwartych urodzin światło dzienne ujrzała płyta “Nevermind” Nirvany. Absolwentka pedagogiki, socjoterapii i logopedii. Mieszka na mazowieckiej wsi. Wychowuje córkę i syna, pisze. Publikowała w “Migotaniach” , “Afroncie” , “Drobiazgach”, “Stronie czynnej”, “Helikopterze”, “Szajn”, “Składce”, “Trytytce”, “Zakładzie”, w “Pocztówkach literackich Karola Maliszewskiego”, “Tlenie literackim”. W 2021 roku ukazała się jej pierwsza książka “Nietakt”, nie lubi o niej mówić, myśli – wytrych. Gdy ktoś pyta, co aktualnie robi, odpowiada: Szwendam się. Na deficyt zieleni poleca: pola, łąki, lasy i rower.