pępek / Agata Fogtman

czasami wplątuje się między ludzi, między osobę, zawijam się wokół niej, daję się wodzić za nos, pozwalam jej być pępkiem świata, oczkiem w mojej głowie.

potem wszyscy oni z tymi pępkami i oczkami świecą, a ja stroję cuda niewidy na kiju, żeby spomiędzy nas ciepło żadne nie uciekło (a to wszystko w rytmie „chciałbym umrzeć z miłości”). co chwilę tracę równowagę. wyginam ciało niezdarnie we wszystkie strony. dokładnie jak na festynie szkolnym tańcząc na gazecie podczas zabawy „para, której nie wyśliźnie się balon spomiędzy brzuchów, wygrywa”.

jestem 10-letnim chłopcem, co chce poderwać swoją wyjątkową osobę na tym festynie, co się tak stara, ale jest niezręczny, co mu się język plącze, jak próbuje zagadać, ale walczy, dalej walczy o tę osobę. usłyszał w kolejce po watę cukrową, że relacje są ważne, bo to jedyne co zdrowego ducha trzyma na starość. więc drogą czystej 10-letniej dedukcji stwierdził, że chce znaleźć sobie żonę.

choć czuję się jak on, to wiem, że jednak nie jestem tym małym dżentelmenem i że wcale nie lubię waty cukrowej, ale sobie myślę, że też bym chciała znaleźć sobie żonę. więc daje się owijać wokół palca, a może i wokół kilku palców. owijam się tak długo, że nitki już nie starcza na nikogo więcej, a wszystko wygląda jak teatrzyk kukiełek (uwaga – gram główną rolę).

chcę, żeby ktoś wplątał się obok mnie, łącząc się ze mną opuszkami palców, końcami rzęs, włoskami po wewnętrznej stronie ud, co jakiś czas.

ja zawijam się wokół sideł (wokół palca tej osoby daję się owinąć), myślę o pępku, co stał się moim światem, o mojej głowie z oczkiem, o opuszkach palców i rzęsach.

i rzucam okiem na swoje odbicie, zadając pytanie „a czyim pępkiem świata ja jestem”?
nikt się nie odzywa
ktoś sobie mnie owinął, ale w sumie mu obojętnie
czy jestem czy nie (tym pępkiem)
mówię
obojętność jest gorsza niż nienawiść
to relacja bez ludzi
słyszę
it’s not you, it’s me
nie rozumiem czemu
i wplątuje się między tę osobę
odruchowo
nie wiedząc już
po co mam się w niej durzyć

Agata Fogtman – studentka malarstwa. Zajmuje się zjawiskiem tatuażu i estetyką komiksową. Zaangażowana w środowisko zinowe. Co jakiś czas pisze do szuflady i kolekcjonuje wywrotki na rowerze.