boję się tego co w mojej głowie
co w mojej klatce piersiowej się telepie
co schowane za chłonnymi węzłami
co ze skóry na czaszce
się obsypuje na wezgłowie
i choć wszystko palcyma
przejadę, przycisnę, obmacam i ścisnę
to nic to nie powie
zakręci się tylko
trzy razy świat cały przed oczyma
nie będę wiedzieć czy wiosna czy zima
czy tylko smak liści gnijących w ustach
czy jakieś inne uczucie za palec trzyma
ten jeden, najmniejszy, u prawej ręki
że niby go czuję, ale nie do końca
że niby ciągnie, ale nie wiem gdzie
niby nie zauważam
a ulatniają się ciche stęki
że nie wiem, nie umiem, nie mam siły
i już masz dość i już to nudne
łatwiej zapomnieć
nie myśleć już

Aleksandra Paszko a.k.a. paszka; pisze wiersze, robi zdjęcia i próbuje się odnaleźć w życiu. Białostoczanka, która studiuje, pracuje i żyje w Warszawie. Publikuje swoje zdjęcia na Instagramie na koncie @paszko.takes.