persona o moim imieniu i nazwisku
bierze mnie w objęcia i zagarnia
chowam się w niej jak płód w łonie matki
mała i chyba też niechciana
bo siedzę w zimnie i ciemności

Klara Mendrek coś odpowiada, coś zrobi, czasami obejmie, czasami pocałuje, kiedy jej
matka rodzicielka czuje się akurat
w nastroju
Ja w głębokości trzewi
kulę się w płodowej zmianie.

Czasami z głupoty albo naiwności znowu wyjdę na wierzch i się pokażę
na chwilę
Rodzicielka to zauważa i przeszywa, a ja zawijam się z powrotem
do persony.
Po chwili znowu widać tylko jej zaciśnięte usta, zmarszczone brwi których nienawidzi
rodzicielka i zmarszczkę pomiędzy nimi.

Zmowa ciała persony jest nieprzenikniona. Nie widać mnie
w środku, gdzie powoli łza po łzie wylewam się w tej studni bez dna.
Na zewnątrz persona szybko się odsuwa nie potrafi nas
długo okrywać
Wycofuje się na z góry oznaczone
pozycje

płaczę
płacze
płaczemy

Powoli się personalizujemy
ale do jakiej pozycji?

Klara Mendrek jest studentką trzeciego roku filologii polskiej w ramach Kolegium MISH Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi dwa konta na Instagramie – jedno poświęcone tematyce społeczno-politycznej – @klarme17 i drugie, studygramowo-bookstagramowe – @study.dniowka. W przyszłości chciałaby zajmować się nauczaniem, a obecnie korepetytuje i promuje alternatywne podejście do edukacji.